Όλα φρέσκα πάρε-πάρε

Αν και έχω κάποιες (ποτέ δεν είναι αρκετές) γνώσεις περί Linux, θα έλεγα ότι σαν απλός χρήστης (και όχι σαν οτιδήποτε άλλο) προτιμώ περισσότερο τα windows.

Και μπορώ να καταλάβω γιατί γίνεται το ίδιο στους περισσοτέρους.

Ας υποθέσουμε ότι τα λειτουργικά συστήματα είναι τροφές.

Κάποιοι προτιμούν να βγαίνουν στην εξοχή, να μαζεύουν χόρτα (open source).

Κάποιοι άλλοι προτιμούν να τα παίρνουν φτηνά από τις γειτόνισσες - λαϊκές (donation ware ή παρόμοιο license).

Άλλοι, πιο «φορτωμένοι» προτιμούν να παίρνουν πιο ακριβές τροφές, και σε έτοιμη μορφή (εστιατόρια, ταβέρνες Κτλ)

Και το ηλεκτρονικό παράδοξο είναι ότι λειτουργούν παράνομα εστιατόρια δωρεάν (πειρατεία).

Είναι δυνατόν να βγεις στην εξοχή να μαζεύεις χόρτα όταν έχεις τζάμπα εστιατόριο;

Έστω κι αν τα φρέσκα χόρτα είναι πιο υγιεινά.

Εδώ βέβαια τίθεται ένα ερώτημα. Η MS θα είχε τα πρωτεία εφόσον δεν υπήρχε πειρατεία;

Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι δυο ακρογωνιαίοι λίθοι της MS είναι:

1) Η δικτύωση της με τις υπόλοιπες εταιρίες (είτε με εξαγορές είτε με συμφωνίες).

2) Η πειρατεία.

Το 2ο εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την ίδια στο τι θα κάνει. Το 1ο όμως όχι.

Αν το open source στηριχθεί από τις εταιρίες hardware/software σαν μια πλατφόρμα value for money η MS θα τα βρει σκούρα.

Και εδώ είναι το δεύτερο παράδοξο. Πως θα συμφωνήσουν οι εταιρίες που κοιτάνε κυρίως το συμφέρον των μετόχων τους με την open source κοινότητα που κοιτάζει τους χρήστες της (και όχι τη τσέπη τους).

Επιστρέφοντας στο παράδειγμα με τις τροφές, είναι σαν να λέμε να βγει ο ψαράς της γειτονιάς με τον τηλεβόα σε καμιά φτωχογειτονιά να φωνάζει: «ξιφίας, tuna (ψάρι για σούσι), όλα φρέσκα πάρε-πάρε».